Fotografia produktowa, która wywodzi się z fotografii reklamowej zajmuje się pokazaniem jak najlepszych cech towarów i produktów. Dawniej nazywana była także fotografią katalogową, gdyż miejscami umieszczania tego typu zdjęć były drukowane katalogi i prospekty, które były najczęściej wizytówkami producentów różnych towarów i to po stronie producentów leżała gestia stworzenia zdjęć na jak najwyższym poziomie. Wymagała wtedy najczęściej użycia aparatów wielkoformatowych, gdzie tak naprawdę nie format był najważniejszy lecz możliwości pokłonów i przesunięć.
Zainteresować Cię może również: Fotografia produktowa – packshoty
Zdjęcie wykonane na kamerze wielkoformatowej w tym wypadku klatka w formacie 6x9cm.
To dzięki tym cechom miało się większy wpływ na plastykę obrazu i płaszczyznę ostrości na przykład poprzez zastosowanie reguły Scheimpfluga, gdzie tak, ustawia się płaszczyzny matówki aparatu i obiektywu, względem powierzchni fotografowanej, aby przecięły się w jednym punkcie. Efektem użycia tej metody jest rozszerzenie płaszczyzny ostrości. Przeciwieństwem użycia tej reguły jest popularna od kilku lat technika „tilt-shift” dzięki której osiąga się efekt jakby na zdjęciu był przedstawiony miniaturowy świat z makiety a nie rzeczywistość.
Przykładowe zdjęcie w technice tilt-shift, tutaj z użyciem obiektywu z przesuniętą płaszczyzną ostrości.
Tilt-shift
Nazwa tej techniki wywodzi się wprost od możliwości kamery wielkoformatowej na ławie optycznej. Tilt czyli pokłon-obrót tzw standardu kamery (matówki, obiektywu), shift przesunięcie do góry w dół lub na boki. Technika zwana ’tilt-shift” coś co kiedyś wymagało zaawansowanego sprzętu, teraz można znacznie prostszym nakładem pracy symulować podczas obróbki graficznej. Piszę symulować, gdyż nie da się w 100% oddać efektu, jaki daje odwzorowanie przez kamerę na ławie optycznej. Za pomocą kamery wielkoformatowej można było korygować załamania perspektywiczne już na etapie powstawania zdjęcia. Obecnie można zastosować specjalny obiektyw z korektą perspektywy. Lub osiągnąć podobne efekty poprzez post produkcje, czyli obróbkę w programie graficznym. Nowa technika rozszerza możliwość wpływu na plastykę obrazu np. Aby zwiększyć głębię ostrości w fotografii makro, można wykonać lustrzanką ciąg zdjęć ze statywu zmieniając ostrość a następnie połączyć razem w jeden obraz w programie do obróbki graficznej.
W czasach rozpowszechnienia aparatów cyfrowych fotografia produktowa prawie w ogóle nie korzysta się z kamer wielkoformatowych. Choć są jeszcze entuzjaści starszych analogowych technik i autor tego artykułu także do nich należy.